Γιάννης Πατσιλινάκος

• Τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κερδίζονται με κόπο, αγώνες, προσπάθεια και επιμονή.
• Το όραμα πρέπει να είναι πάντα μπροστά από την πραγματικότητα. Αλλιώς, δεν μπορείς να κάνεις την πραγματικότητα καλύτερη.
• Το Πέραμα, την δεκαετία του '60, σαν ένα ταψί μπακλαβάς, κόπηκε και μοιράστηκε στους δικαιούχους, χωρίς να περισσέψει τίποτα! Ούτε χώροι για αναψυχή, ούτε για κοινωνικές υποδομές, ούτε για τίποτα.
• Ο Περαματιώτης έφτιαξε τα πάντα με τα χέρια του: έπιασε τον βράχο και τον έκανε σπίτι, έπιασε το βουνό και το έκανε πόλη!
• Ήταν τόσο επείγοντα τα προβλήματα της πόλης, τόσο τεράστιες οι ανάγκες των κατοίκων και τόσο μεγάλη η στήριξη που μας παρείχε ο κόσμος, που μας οδηγούσαν και μας ενέπνεαν να υπερβούμε τον σχεδιασμό μας και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε. Μερικές φορές, αναγκαστήκαμε να κάνουμε και περισσότερα από αυτά που μπορούσαμε, εις βάρος της απαραίτητης ξεκούρασης, της υγεία μας, των οικογενειών μας.
• Ένα τεράστιο λιμάνι, όπως είναι ο Πειραιάς, δεν μπορεί να μην συνοδεύεται από υπηρεσίες επισκευών και συντήρησης για τα πλοία.
• Η Ναυτοσύνη είναι η τέχνη, με την οποία ο Έλληνας έγραψε και γράφει ιστορία εδώ και δέκα χιλιάδες χρόνια. Πάνω σε ένα… καρυδότσουφλο κατόρθωσε να διαπλέει την Μεσόγειο, να παίρνει και να δίνει πολιτισμό, μεταβιβάζοντάς τον τελικά στην Ευρώπη και ολόκληρο τον σημερινό κόσμο.
• Αντίπαλοί μας είναι μόνο τα προβλήματα.
• Ό,τι κάνουμε, δεν μπορεί να γίνεται χωρίς τους ανθρώπους της πόλης. Όσο περισσότερο συμμετέχει ο κόσμος ενεργά, τόσο περισσότερο θα αντέξει η δράση στον χρόνο.
• Όλοι μιλάνε για ανάπτυξη. Εμείς την θέλουμε την ανάπτυξη. Θέλουμε, όμως, ανάπτυξη με κέντρο τον άνθρωπο, δηλαδή ανάπτυξη που θα βελτιώνει την ποιότητα ζωής των πολιτών. Όχι ανάπτυξη που θα αυξάνει τα κέρδη των μονοπωλίων και των μεγαλοεπιχειρηματιών.
• Τα ναρκωτικά δεν προλαμβάνονται με ενημερωτικά σεμινάρια. Οι νέοι αποφεύγουν τα ναρκωτικά όταν αξιοποιούν δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο τους.
• Το όραμά μας ήταν όλα τα παιδιά, να έχουν την ευκαιρία να έρθουν δωρεάν σε επαφή με τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, για να χρησιμοποιούν δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο τους.
• Mόνος μου δεν θα είχα καταφέρει τίποτα. Θα ήμουν απλά ένας διαχειριστής, που θα εκτελούσα ό,τι μου επέβαλλε η εκάστοτε κυβέρνηση (μέσω της νομοθεσίας) και θα προσπαθούσα να ισοσκελίζονται τα έξοδα με τα έσοδα του Δήμου. Αυτό όμως δεν είναι Τοπική Αυτοδιοίκηση, είναι απλή διαχείριση. Δεν βελτιώνει τις συνθήκες ζωής των ανθρώπων.
• Το ΚΚΕ είναι αυτό που μας έμαθε ότι για να βελτιώσουμε τη ζωή των ανθρώπων, δεν αρκεί η ατομική δράση, είναι απαραίτητο να δρούμε συλλογικά. Χρειάζεται να ενώνουμε την εμπειρία μας, τις φωνές μας και τις δυνάμεις μας, για να διεκδικούμε και να πετυχαίνουμε πράγματα.
• Καλός είναι ο άνθρωπος που κάνει το καλό. Δεν χρειάζεται να υποφέρει κάποιος για να είναι καλός.
• Όταν ξεκινήσαμε, το 1987, αν μας έφερνε κάποιος μία λίστα με τα έργα που τελικά ολοκληρώσαμε, θα του λέγαμε “τρελός είσαι ρε φίλε; Αυτά τα έργα δεν μπορούν να γίνουν με τίποτα, όχι σε μία τετραετία, αλλά ούτε σε πέντε”.