Ελληνικές παροιμίες/Ο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

* Ο άνθρωπος ότι μπορεί κι ο Θεός ότι θέλει.

* Ο αποθανών δεδικαίωται.

* Ο Απρίλης ρίχνει τη δροσιά κι ο Μάης τα λουλούδια.

* Ο άρρωστος θέλει γιατρό κι ο πεθαμένος κλάμα.

* Ο βήχας, ο έρωτας και τα λεφτά δεν κρύβονται.

* Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.

* Ο γάιδαρος είν' γάιδαρος και ας φορεί και σέλα.

* Ο δέ ψευδής λόγος γίνεται παρά το πρώτον ψέυδος.

* Ο έρως χρόνια δεν κοιτά.

* Ο θάνατός σου η ζωή μου.

* Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αγαπάει και το νοικοκύρη.

* Ο που αγάλι-αγάλι περπατεί μακριά μπορεί να πάει.

* Ο που έχει κόρη ακριβή, του Μάρτη ο ήλιος μην τη δει.

* Ο που ζυγιέται στους γκρεμούς βουνά μην ανεβαίνει.

* Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

** Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες.

* Όποιος νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί.

* Όποιος ξένο σκύλο θρέφει, μόνο το λουρί του μένει.

* Όποιος πίνει βερεσέ, δυο φορές μεθάει.

* Όποιος σπέρνει τον Οκτώβρη έχει τρεις σωρούς τ' αλώνι.

* Όποιος στα είκοσι δεν έχει νου, στα τριάντα ας μην προσμένει.

* Όποιος στην ξέρα περπατεί και θάλασσα γυρεύει, ο διάβολος οπίσω του κουκιά του μαγειρεύει.

* Όποιος τα φίδια κυνηγά, φίδι θα τον δαγκώσει, κι όποιος τον κίνδυνο αγαπά, αυτός θα τον σκοτώσει.

* Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος.

* Όπου δεν τα βγάζει πέρα ο διάολος μοναχός του, στέλνει τη γυναίκα.

* Όπου έχει δυο αγαπητικές χαρά έχει μεγάλη, γιατί όταν μαλώνει με τη μια κινάει και πάει στην άλλη.

* Όπου λαλούν πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει.

* Ό,τι [[μοίρα|μέλλει]] δεν ξεμέλλει.

* Ού γαμείς άν νούν έχης (Μένανδρος στους Δειπνοσοφιστές/επιτομή του Αθήναιου του σοφιστή).

* Οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ.

* Ουδείς αναντικατάστατος.

* Ουδείς μωρότερος των ιατρών, αν δεν υπήρχαν οι διδάσκαλοι.

* Ουδείς χειρότερος εχθρός από τον [[ευεργεσία|ευεργεντηθέντα]] [[φιλία|φίλο]].

* Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον.

* Ουκ εα με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον.