Ελληνικές παροιμίες/Ο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 73:
* Ο κουτσός με το 'να πόδι δίνει μια και πάει στην Πόλη.
* Ο Κρητικός δεν ξέρει από θάλασσα.
* Ο λόγγος δεν εφοβήθει το τσεκούρι μα το στειλιάρι. (Αρκαδία)
* Ο λύκος δε βρωμίζει τη φωλιά του.
* Ο λύκος έχει τ' όνομα κι η αλεπού τη χάρη.
Γραμμή 105 ⟶ 106 :
* Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
* Ο σπόρος κι ο παράς, αν δεν σκορπιστούν δεν αυγαταίνουν.
* Ο τεμπέλης κι ο φαγάς ή χωροφύλακας ή παπάς. (Αρκαδία)
* Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει.
** Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει, μα σαν τύχει και θυμώσει, μες στα χιόνια θα μας χώσει.
Γραμμή 178 ⟶ 180 :
** Όποιος καει στο κουρκούτι φυσάει και το γιαούρτι.
* Όποιος καμαρώνει γι' αφεντιά, πρέπει κι αφέντης να 'ναι.
* Οποίος κεντάει το γάιδαρο μυρίζεται τις πορδές του.
* Όποιος κοροϊδεύει, κοροϊδεύει τον εαυτό του.
* Όποιος μπλέκει με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες.
Γραμμή 221 ⟶ 224 :
** Όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή.
* Όσες πράσινες φοράδες, τόσες καλοπεθεράδες.
* Όση ώρα μίλαγες πατέρα, ξέρεις πόσες μύγες έχαψε ο σκύλος; (Αρκαδία)
* Ὅσον ζῇς φαίνου /μηδὲν ὅλως σὺ λυποὺ· /πρὸς ὀλίγου ἐστὶ τὸ ζῆν. /τὸ τέλος ὁ χρόνος ἀπαιτεῖ.
* Όσο καθίζει ο [[απιστία|κερατάς]], το κέρατό του αυξάνει.
Γραμμή 226 ⟶ 230 :
* Όσο πίν' η πεθερά μας τόσο μας καλοχαιρετάει.
* Όσος είσαι πάντα φαίνου και κομμάτι παρακάτω.
* Όταν ακούς την αρκούδα στου γείτονα την αυλή, καρτέρα τη και στη δική σου. (Αρκαδία)
* Όταν ανακατώσεις τα σκατά, βρωμάνε.
* Όταν ασπρίσει ο κόρακας και γίνει περιστέρι.
| |||