Ελληνικές παροιμίες/Ο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 47:
** Ο αγράμματος είναι στην ουσία τυφλός.
* Ο δέ ψευδής λόγος γίνεται παρά το πρώτον ψέυδος.
* Ο δικηγόρος ναν΄παλιός και ο γιατρός σου νέος.
* Ο έρως χρόνια δεν κοιτά.
* Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω.
Γραμμή 100 ⟶ 101 :
* Ο πλούσιος έχει την τιμή, ο πλούσιος και τη δόξα.
* Ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του πιάνεται.
* Οποιος περιμένει απ΄τη γειτονιά γεύεται μα δε δειπνά. (Ζάκυνθος)
* Ο που αγάλι-αγάλι περπατεί μακριά μπορεί να πάει.
* Ο που έχει κόρη ακριβή, του Μάρτη ο ήλιος μην τη δει.
* Ο που καβαλάει ξένο άλογο, μεσοδρομίς πεζεύει.
* Ο που ζυγιέται στους γκρεμούς βουνά μην ανεβαίνει.
* Ορθιο το φεγγαράκι ξαπλωτός ο βαρκάρης.
* Οσο αραιά είναι τα σκόρδα τόσο χοντραίνουνε (Κρήτη)
* Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
* Ο σπόρος κι ο παράς, αν δεν σκορπιστούν δεν αυγαταίνουν.