Οδυσσέας Ελύτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 169:
 
* Την άνοιξη αν δεν την βρεις τη φτιάχνεις. "Εκ του Πλησίον"
 
* Και στον ενεστώτα του αρέσει να ξενοπλαγιάζει ο έρωτας και στον παρακείμενο.Με λίγο παραπάνω πιπέρι κατά την περίσταση."Εκ του Πλησίον"
 
* Μια εξίσωση από κολοκύθια που βράζουν χωρίς κανένα προορισμό είναι η ζωή. "Εκ του Πλησίον"
 
* Η σκέψη ξεβάφει.Ο νους ποτέ. "Εκ του Πλησίον"
 
* Εχω πει τόσες αλήθειες , που μοιάζει με ψέματα. "Εκ του Πλησίον"
 
* Κι έναν πόντο πιο ψηλά να πάτε, άνθρωποι,ευχαριστώ θα σας πει ο Θεός. "Εκ του Πλησίον"
 
* Όσο πιο κακός καμαρώνεις ότι γίνεσαι τόσο περισσότερα κιλά χάνεις από το βάρος της δοσμένης ευφυίας σου.Κουτή μέλισσα που με το κεντρί σου χάνεσαι. "Εκ του Πλησίον"
 
* Η απόσταση ανάμεσα στο τίποτε και το ελάχιστο είναι κατά πολύ μεγαλύτερη απ'ότι ανάμεσα στο ελάχιστο και το πολύ. "Εκ του Πλησίον"
 
* Σε όλα τα δέντρα θα πρέπει να υπάρχει το όνομα κείνο που σε ένα μόνον άπαξ εχάραξες. "Εκ του Πλησίον"
 
* Γιατί και ο έρως μία θαυματουργία είναι. "Εκ του Πλησίον"
 
* Τον κορυδαλλό τον ακούς μόνον όταν δεν τον βλέπεις , όπως την έμπνευση τη βρίσκεις μόνον όταν δεν την κυνηγάς. "Εκ του Πλησίον"
 
* Η ομορφιά μπορεί να πουλιέται.Στις τράπεζες όμως δεν κατατίθεται ποτέ.Ο τόκος θα ήτανε μια φθορά επιπλέον στο υποτιθέμενο κεφάλαιο. "Εκ του Πλησίον"
 
* Στο μυαλό του καθενός περιμένει μια κότα. "Εκ του Πλησίον