Οδυσσέας Ελύτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 47:
'''Προσανατολισμοί'''
* Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως. Πριν απ’ τον Έρωτα, έρωτας. Κι όταν σε πήρε το φιλί, [[Γυναίκα]]
* Είναι η τρελή ροδιά που μάχεται τη συννεφιά του κόσμου
* Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο.
* Ορατή και ωραία στο πλάι σου είμαι ακέραιος!
* Σε πήρα σύντροφο στην αστραπή,στο δέος,στο ένστιχτο.
* Στη ματιά σου ή στο ύψος του ήλιου της όλος μου ο βίος γίνεται μια λέξη.
* Λόγια όχι σαν τ'άλλα μα κι αυτά μ'ένα μοναδικό τους προορισμόν:Εσένα!
* Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι.
* Κανένα κύμα δεν κρατάει στο στήθος του κακία.
* Μπορεί να πιστέψει κανείς ως και τον εαυτό του.Να νιώσει την παρουσία της ηδονής ως μες στις κόρες των ματιών του.
* Η επιθυμία έχει μια πολύ ψηλή κορμοστασιά και στις παλάμες της καίει η απουσία.
▲* Η επιθυμία έχει μια πολύ ψηλή κορμοστασιά και στις παλάμες της καίει η απουσία. "Προσανατολισμοί"
'''Ηλιος ο Πρώτος
'''
* Οτι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα.Οτι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα.
* Το τελευταίο ταξίδι μοιάζει με το πρώτο πρώτο. "Ηλιος ο Πρώτος"▼
* Που λέτε:ο μόνος δρόμος είναι η ανατολή! "Ηλιος ο Πρώτος"▼
* Οτι κοιτάω με τη ματιά με θρέφει.Οτι κρατάω με την αφή με θρέφει. "Ηλιος ο Πρώτος"▼
'''Το Αξιον Εστί'''
* ΑΥΤΟΣ ο κόσμος ο μικρός,ο μέγας!
* Τούτο μόνο να ξέρεις:"Οτι σώσεις μες στην αστραπή καθαρό στον αιώνα θα διαρκέσει".
* Εκοιμήθηκα πάνω στην έγνοια της αυριανής ημέρας όπως ο στρατιώτης επάνω στο τουφέκι του.Και τα ελέη της νύχτας ερεύνησα όπως ο ασκητής το Θεό του.
▲* Τούτο μόνο να ξέρεις:"Οτι σώσεις μες στην αστραπή καθαρό στον αιώνα θα διαρκέσει". "Το Αξιον Εστί"
* Αλλά κάτεχε ότι μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θά'χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο.
▲* Εκοιμήθηκα πάνω στην έγνοια της αυριανής ημέρας όπως ο στρατιώτης επάνω στο τουφέκι του.Και τα ελέη της νύχτας ερεύνησα όπως ο ασκητής το Θεό του. "Το Αξιον Εστί"
* Αυτοί πού'ναι ταγμένοι για τη ρέγγα και το χαλβά, σ'αυτά πάντοτε θα ξαναγυρίζουν.
▲* Αλλά κάτεχε ότι μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θά'χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο. "Το Αξιον Εστί"
▲* Αυτοί πού'ναι ταγμένοι για τη ρέγγα και το χαλβά, σ'αυτά πάντοτε θα ξαναγυρίζουν. "Το Αξιον Εστί"
* Οπου και να σας βρίσκει το κακό,αδελφοί όπου και να θολώνει ο νους σας μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
▲* Ηρθαν ντυμένοι "φίλοι" αμέτρητες φορές οι εχθροί μου το παμπάλαιο χώμα πατώντας. "Το Αξιον Εστί"
▲* Οπου και να σας βρίσκει το κακό,αδελφοί όπου και να θολώνει ο νους σας μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. "Το Αξιον Εστί"
'''Το φωτόδεντρο και η Δέκατη Τέταρτη Ομορφιά
'''
* Ωσπου τέλος ένιωσα κι ας πα'να μ'έλεγαν τρελό πώς από'να τίποτα γίνεται ο Παράδεισος.
* Πού να δώσω να το καταλάβουν οι πλειοψηφίες πως η δύναμη μόνο σκοτώνει και πως το σπουδαιότερο: H άνοιξη και αυτή προϊόν του ανθρώπου είναι.
* Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ.
* Κι έχε στο νου σου έχε στο νου σου πάντοτε μ'ακούς;το άχ που βγάνει ο σκοτωμός το άχ που βγάν'η αγάπη.
'''Εκ του Πλησίον'''
* Φτάσε να συλλαμβάνεις αισθήσεις όσες και τα μουστάκια της γάτας σου.
* Οπως ο στάχυς μεταβάλλει τη σοφία του σε άρτο,έτσι κι ο ποιητής την αφροσύνη του σε πικρόν υδράργυρον,αλλ'αγάπης.
* Κοιμήσου καραμέλα μου για να σε πιπιλίσω.
* Θαυμάσια που τρέχει ο ουρανός ,αν κρίνεις απ'τα σύννεφα.
▲* Απο παιδιά και μόνον φτιάχνεις Ιεροσόλυμα. "Εκ του Πλησίον"
* Κατα τ'άλλα ,πραγματικά τρώω περγαμόντο για να ξημερώσει και γράφω ποιήματα ώστε να ερωτεύομαι σωστά.
▲* Κάποτε πρέπει και να παίρνει ανάσα ο άνεμος. "Εκ του Πλησίον"
▲* Κατα τ'άλλα ,πραγματικά τρώω περγαμόντο για να ξημερώσει και γράφω ποιήματα ώστε να ερωτεύομαι σωστά. "Εκ του Πλησίον"
▲* Να χαράζεσαι στη ζωή τόσο προσεκτικά,που να μη ματώνει ποτέ η ευλάβεια. "Εκ του Πλησίον"
▲* Γρατζουνάει το πρώτο σου φιλί ,όπως το πρώτο σου ποίημα. "Εκ του Πλησίον"
▲* Τι εύκρατη γίνεται η σκέψη όταν τα μπλε σου βγαίνουν περίπατο! "Εκ του Πλησίον"
▲* Φανού πρίγκηπας πριν την ώρα σου.Αλλιώς θά'ναι αργά ως και για τον διωγμό σου. "Εκ του Πλησίον"
* Καθ'οδόν βρίσκεις τον Οδυσσέα σου, και πάλι ζήτημα είναι.Θέλει να κοιμάσαι μ΄ανοιχτά πανιά και μ'ανεβασμένη την άγκυρά σου. "Εκ του Πλησίον"
* Πιο κοντός απ'τη λύπη του ο άνθρωπος.
* Οι ιδέες είναι σαν τα φαντάσματα,περνάς ανάμεσά τους κι αυτά εξακολουθούν να υπάρχουν.Τις κλοτσάς,κι εκείνες δεν σαλεύουν!Εάν δεν τους λείψεις εσύ, δεν πρόκειται να λείψουν ποτέ.
▲* Χρειάζονται αλήθειες ,ακόμη και για να πεις ψέματα. "Εκ του Πλησίον"
* Επειδή απ' τα είκοσι στα τριάντα σου ο δρόμος είναι πολύ πιο μακρύς απ'ότι απ'τα τριάντα σου στα ενενήντα σου.
▲* Οι ιδέες είναι σαν τα φαντάσματα,περνάς ανάμεσά τους κι αυτά εξακολουθούν να υπάρχουν.Τις κλοτσάς,κι εκείνες δεν σαλεύουν!Εάν δεν τους λείψεις εσύ, δεν πρόκειται να λείψουν ποτέ. "Εκ του Πλησίον"
▲* Η ελευθερία έχει δύο κοφτερές όψεις, όπως τα παλιά ξυραφάκια. "Εκ του Πλησίον"
▲* Επειδή απ' τα είκοσι στα τριάντα σου ο δρόμος είναι πολύ πιο μακρύς απ'ότι απ'τα τριάντα σου στα ενενήντα σου. "Εκ του Πλησίον"
▲* Στο θέμα της αντιπαροχής δεν ευτύχησε η ανθρωπότητα. "Εκ του Πλησίον"
▲* Εχει κι ο νους Λιτόχωρο.Με διαβαστές πλαγιές κι εύφορα μπλε θαλάσσης. "Εκ του Πλησίον"
▲* Κάποτε νιώθω νά'μαι ανάμεσα σ'αυτούς που δε γνώρισα ποτέ. "Εκ του Πλησίον"
* Με λίγα σπουργίτια , μία βρύση και κανέναν άνθρωπο, μ'αυτά μόνον, γίνεται να φτιάξεις το μοναστήρι πασών των θεοτήτων. "Εκ του Πλησίον"
* Για να φτάσεις στον οργασμό δεν σου χρειάζεται Shakespeare.
* Στα ερείπια συχνάζουν οι μέλισσες και οι πρώην ιδέες. "Εκ του Πλησίον"▼
* Οπως και να το κάνεις , ένα κομμάτι "πάντοτε" στον άνθρωπο θα υπάρχει. "Εκ του Πλησίον"▼
* Τράβα μόνος σου ο ίδιος κι όσο πιο δυνατά μπορείς το σχοινί που ανεβάζει το καλαθάκι σου στα πιο εμπιστευτικά σου Μετέωρα. "Εκ του Πλησίον"▼
* Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου. "Εκ του Πλησίον"▼
▲* Τράβα μόνος σου ο ίδιος κι όσο πιο δυνατά μπορείς το σχοινί που ανεβάζει το καλαθάκι σου στα πιο εμπιστευτικά σου Μετέωρα.
* Ο καλύτερος αγωγός θερμότητας είναι η λύπη.Γι'αυτό βλέπεις να καίνε κάθε μέρα οι καμινάδες ,χωρίς να φαίνεται πουθενά καμιά φωτιά."Εκ του Πλησίον"▼
▲* Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου.
* Οι κακοί ποιητές τρέφονται από τα γεγονότα,οι μέτριοι από τα αισθήματα, και οι καλοί από τη μετατροπή του τίποτε σε κάτι. "Εκ του Πλησίον"▼
▲* Ο καλύτερος αγωγός θερμότητας είναι η λύπη.Γι'αυτό βλέπεις να καίνε κάθε μέρα οι καμινάδες ,χωρίς να φαίνεται πουθενά καμιά φωτιά.
* Και διαμάντι στα δύο φτάνει να κόψει ένα μαχαίρι ,αρκεί νά'ναι από συμφέρον. "Εκ του Πλησίον"▼
▲* Οι κακοί ποιητές τρέφονται από τα γεγονότα,οι μέτριοι από τα αισθήματα, και οι καλοί από τη μετατροπή του τίποτε σε κάτι.
* Κι ένα άστρο που σου κρύβεται ,μην τύχει κι είσαι ο ιδιοκτήτης του. "Εκ του Πλησίον"▼
* Το κατά λάθος λάθος μπορεί να σε οδηγήσει και σε άλλα επόμενα,δεν σε επαναφέρει όμως στο σωστό ποτέ.
* Κοίτα να κόβεις κάθε τόσο τα νύχια της Ιστορίας ,επειδή έτσι και μεγαλώσουν θα πνίξουν κι εσένα και την αλήθεια.
* Το μεγάλο μας όφελος είναι από τις πολλές μικρές καταστροφές.
* Αν δεν σου λείψει ένα κομμάτι ζωής, όνειρα μην περιμένεις.
* Ζητώ ν'αγοράσω αξιοπρέπεια σαν αυτή των ελεφάντων που απομακρύνονται για να πεθάνουν.
* Μάθε ν'αγοράζεις πάντοτε από την ίδια -όσο μεγάλη κι αν είναι -ποσότητα του ελαχίστου.
* Είναι τόσο σχετικά τα μεγέθη, που αυτοκαταργούνται.Ενα ικανό μυρμήγκι βαρύνει-σε απόλυτο αξία- περισσότερο από ένα μέτριο πρωθυπουργό.
* Την άνοιξη αν δεν την βρεις τη φτιάχνεις.
* Και στον ενεστώτα του αρέσει να ξενοπλαγιάζει ο έρωτας και στον παρακείμενο.Με λίγο παραπάνω πιπέρι κατά την περίσταση.
* Μια εξίσωση από κολοκύθια που βράζουν χωρίς κανένα προορισμό είναι η ζωή.
* Η σκέψη ξεβάφει.Ο νους ποτέ.
* Εχω πει τόσες αλήθειες , που μοιάζει με ψέματα.
* Κι έναν πόντο πιο ψηλά να πάτε, άνθρωποι,ευχαριστώ θα σας πει ο Θεός.
*
Κουτή μέλισσα που με το κεντρί σου χάνεσαι. * Η απόσταση ανάμεσα στο τίποτε και το ελάχιστο είναι κατά πολύ μεγαλύτερη απ'ότι ανάμεσα στο ελάχιστο και το πολύ.
* Σε όλα τα δέντρα θα πρέπει να υπάρχει το όνομα κείνο που σε ένα μόνον άπαξ εχάραξες.
* Γιατί και ο έρως μία θαυματουργία είναι.
* Τον κορυδαλλό τον ακούς μόνον όταν δεν τον βλέπεις , όπως την έμπνευση τη βρίσκεις μόνον όταν δεν την κυνηγάς.
* Η ομορφιά μπορεί να πουλιέται.Στις τράπεζες όμως δεν κατατίθεται ποτέ.Ο τόκος θα ήτανε μια φθορά επιπλέον στο υποτιθέμενο κεφάλαιο.
* Στο μυαλό του καθενός περιμένει μια κότα.
| |||