Κωνσταντίνος Καβάφης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ interlink |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ο '''[[w:Κωνσταντίνος Καβάφης|Κωνσταντίνος Καβάφης]]''' (29 Απριλίου 1863 - 29 Απριλίου 1933) είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές των αρχών του 20ού αιώνα.
== 1896 – 1904 ==
*Ἴσως τὸ [[φως|φῶς]] θἆναι μιὰ νέα τυραννία. Ποιὸς ξέρει τί καινούργια πράγματα θὰ δείξει. ''[[s:Τα παράθυρα|Τα παράθυρα]]''▼
* Η περασμένες μέρες πίσω μένουν, μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων∙ τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη, κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά. ''[[s:Κεριά|Κεριά]]''
* Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει. Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο πρέπει με το δικαίωμά σου νάσαι πολίτης εις των ιδεών την πόλι. Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν. ''[[s:Το πρώτο σκαλί|Το πρώτο σκαλί]]''
* Τιμή σ’ εκείνους όπου στη ζωή των ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες. Ποτέ από το χρέος μη κινούντες∙ δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις, αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία∙ γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι, πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε∙ πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες, πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους. ''[[s:Θερμοπύλες|Θερμοπύλες]]''
* Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του. Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι, όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει εκείνο τ’ όχι – το σωστό – εις όλην την ζωή του. ''[[s:Che fece .... il gran rifiuto|Che Fece ... Il Gran Rifiuto]]''
▲*
* Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω. Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον. Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω. ''[[s:Τείχη|Τείχη]]''
* Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα, και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν. Και τώρα τι θα
== 1905 – 1915 ==
* Για τα αλλού – μη ελπίζεις – δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό. Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες. ''[[s:Η Πόλις|Η Πόλις]]''
* Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή. Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις, να τες ακολουθείς. Κι όσο εμπροστά προβαίνεις, τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι. ''[[s:Μάρτιαι Είδοι|Μάρτιαι Είδοι]]''
* Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι, πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο, κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα, ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,, τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου, κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις. ''[[s:Απολείπειν ο Θεός Aντώνιον|Απολείπειν ο Θεός Aντώνιον]]''
* Αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει∙ είναι τα χθεσινά τα βαρετά εκείνα. Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει. ''[[s:Μονοτονία|Μονοτονία]]''
* Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι
*Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες. ''[[s:Οσο μπορείς|Οσο μπορείς]]''▼
== 1916 – 1918 ==
* Το είδωλον του νέου σώματός μου ήλθε και μ’ έφερε και τα λυπητερά∙ πένθη της οικογένειας, χωρισμοί, αισθήματα δικών μου, αισθήματα των πεθαμένων τόσο λίγο εκτιμηθέντα. Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασε η ώρα. Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασαν τα χρόνια. ''[[s:Απ'τες_εννιά|Απ’ Τες Εννιά]]''
* Μέσα στον έκλυτο της νεότητός μου βίο μορφόντονταν βουλές της ποιήσεώς μου, σχεδιάζονταν της τέχνης μου η περιοχή. Γι’ αυτό κ’ η μεταμέλειες σταθερές ποτέ δεν ήσαν. Κ’ η αποφάσεις μου να κρατηθώ, να αλλάξω διαρκούσαν δυο εβδομάδες το πολύ. ''[[s:Νόησις|Νόησις]]''
* Με λόγια, με φυσιογνωμία, και με τρόπους μια εξαίρετη θα φτιάξω πανοπλία∙ και θ’ αντικρύζω έτσι τους κακούς ανθρώπους χωρίς να έχω φόβον ή αδυναμία. ''[[s:Αιμιλιανός_Μονάη,_Αλεξανδρεύς,_628–655_μ.Χ.|Αιμιλιανός Μονάη, Αλεξανδρεύς, 628-655 μ.Χ.]]''
== 1919 – 1933 ==
== Αποκηρυγμένα - Ανέκδοτα ==
* Μη μόνον όσα βλέπετε πιστεύετε. ''[[s:Αλληλουχία κατά τον Βωδελαίρον|Αλληλουχία κατά τον Βωδελαίρον]]''
* Για μας δεν είναι φέτος που οι κάμποι όλοι ανθίζουν. Λησμονημένου Aυγούστου κρίνοι μάς στέφουνε, τ’ αλλοτεινά μας χρόνια γοργά επιστρέφουνε, σκιαίς αγαπημέναις γλυκά μάς γνέφουνε και την φτωχή μας την καρδιά γλυκά αποκοιμίζουν. ''[[s:Ελεγεία των Λουλουδιών|Ελεγεία των Λουλουδιών]]''
== Αταξινόμητα ==
*Και τι άλλο είναι η [[τέχνη]] παρά λεπτομέρειες;
▲*Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους; ''[[s:Περιμένοντας τους βαρβάρους|Περιμένοντας τους βαρβάρους]]''
▲*Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις. ''[[s:Οσο μπορείς|Οσο μπορείς]]''
▲*Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος. ''[[s:Ιθάκη|Ιθάκη]]''
[[Κατηγορία:Έλληνες|Καβαφης, Κωνσταντινος]]
| |||