Δημοκρατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
* ''"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία."'' [[Ισοκράτης]]
 
* ''«Η σύνθεση των διαφoρετικών είναι η ουσία της Δημοκρατίας»'' (Δημήτρης[[Δημήτριος Αβραμόπουλος]], τ.Πρόεδρος ΚΕΠ, 2001)
 
* ''«Δημοκρατία είναι ένα είδος δικτατορίας με κοινοβουλευτικό μανδύα»'' ([[Ιωάννης Ζίγδης]], τ.Πρόεδρος της ΕΔΗΚ, 1977)
 
* ''«Στη Δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν υπάγονται στην αρχή της πλειοψηφίας».'' [[Μιχαήλ Σταθόπουλος]], Καθηγητής Νομικής και Υπουργός Δικαιοσύνης, 2001
 
* ''«Σύμφωνα με τα Ελληνικά λεξικά, ‘’δημοκρατία είναι το πολίτευμα λαϊκής κυριαρχίας όπου ο λαός κυβερνά με αιρετούς αντιπροσώπους και υφίσταται η αρχή της διάκρισης των εξουσιών’’. Η δημοκρατία όμως, δεν είναι ποιοτικό μέγεθος που να παίρνει δύο βαθμούς, δηλαδή ΝΑΙ (υπάρχει) ή ΟΧΙ (δεν υπάρχει), όπως η εγκυμοσύνη. Μια γυναίκα είναι έγκυος ή δεν είναι. Αντιθέτως, η δημοκρατία είναι δυστυχώς ή ευτυχώς, ποσοτικό μέγεθος και βαθμολογείται όπως οι μαθητές στη σχολική τους επίδοση, ανάλογα με κάποια κριτήρια. Βέβαια τα κριτήρια βαθμολόγησης της Δημοκρατίας είναι πολλά και συχνά διαμορφώνονται κατά το δοκούν. Αλλοτε τα κριτήρια είναι αντικειμενικά και άλλοτε υποκειμενικά. Ενας ακριβέστερος λοιπόν ορισμός της Δημοκρατίας είναι ο εξής: ‘’Δημοκρατία είναι το κοινοβουλευτικό καθεστώς με υποχρεωτική ψηφορορία και με συνδυασμό των εξής κριτηρίων: (α) Υπαρξη διάκρισης και ανεξαρτησίας των εξουσιών (νομοθετική, δικαστική, εκτελεστική, ΜΜΕ) κατά 100%, με ασφαλιστικές δικλείδες εφαρμογής. (β) Εναρμόνιση μεταξύ αποφάσεων της κεντρικής εξουσίας και λαϊκής θέλησης, κατά 100%, αρκεί να μην καταπατούνται ανθρώπινα δικαιώματα ιδίως μειονοτήτων, η ασφάλεια και η επιβίωση του κράτους,(γ) Υπαρξη αντικειμενικής και ταχείας κοινωνικής δικαιοσύνης, ισονομίας, ισοπολιτείας, και αξιοκρατίας, κατά 100%, με ασφαλιστικές δικλείδες εφαρμογής.(δ) Υπαρξη προστασίας του περιβάλλοντος, κατά 100% με ασφαλιστικές δικλείδες εφαρμογής. (ε) Πλήρης ελευθερία του επώνυμου λόγου και των ιδεών κατά 100%, χωρίς καμμία εξαίρεση και χωρίς καμμία δίωξη επ αυτού.(στ) Προστασία της ποιότητας ζωής των πολιτών, και καλλιέργεια του εθελοντισμού.
Με βάση τα ανωτέρω κριτήρια, στην Ελλάδα η Δημοκρατία θα έπαιρνε βαθμό σίγουρα κάτω από 50%".'' ([[Χαράλαμπος Γκούβας]], ιατρός, συγγραφέας, 1999)
 
{{lynx}}