Γιώργος Σεφέρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
+ Πηγές, Αποφθέγματα, Κατηγορίες |
||
Γραμμή 1:
Ο '''[[w:Γιώργος Σεφέρης|Γιώργος Σεφέρης]]''' (1900-1971) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, βραβευμένος το 1963 με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
==Ποιήματα==
* Δεν μπορούμε να τα πούμε όλα σ' ένα έργο· κάτι πρέπει ν’ αφήσουμε. ''(Οι Ώρες της Κυρίας Έρσης)''
*Η ευαισθησία, για να είναι χρήσιμη, πρέπει να συντροφεύεται από ανάλογη δύναμη.▼
* Η [[μνήμη]], όπου και να την αγγίξεις, πονεί. ''(Μνήμη)''
* Ό,τι πέρασε, πέρασε σωστά. ''(Θερινό ηλιοστάσι)''▼
*Μεταφράζοντας, μαθαίνει κανείς τη δική του [[γλώσσα]].▼
* Όπου και να ταξιδέψω, η [[Ελλάδα]] με πληγώνει. ''(Με τον τρόπο του Γ. Σ.)''▼
* Τον ξένο και τον εχθρό τον είδαμε στον καθρέφτη. ''(Αργοναύτες)''▼
▲*Ό,τι πέρασε πέρασε σωστά. ''Θερινό ηλιοστάσι''
* Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόνους και τι πάθος, πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή. ''(Άρνηση)''
▲*Όπου και να ταξιδέψω η [[Ελλάδα]] με πληγώνει.
* Ανεξήγητο, δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους. Όσο και να παίζουν με τα χρώματα, είναι όλοι τους μαύροι. ''(Διάλειμμα χαράς)''
*Πιο δύσκολο να συμπληρώσεις ένα [[ποίηση|στίχο]] παρά να σηκώσεις ένα βράχο. ▼
* Καθένας χωριστά ονειρεύεται και δεν ακούει το βραχνά των άλλων. ''(Σαλαμίνα της Κύπρος)''
▲*Τον ξένο και τον εχθρό τον είδαμε στον καθρέφτη. ''Αργοναύτες''
* Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές, είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή, γιατί είναι αμίλητη και προχωράει – στάζει τη μέρα, στάζει στον ύπνο, μνησιπήμων πόνος. ''(Τελευταίος σταθμός)''
*Σβήνοντας ένα κομμάτι από το [[παρελθόν]] είναι σαν να σβήνεις ένα κομμάτι από το [[μέλλον]].▼
* Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά. ''(Τελευταίος σταθμός)''
* Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές, που σιγά-σιγά βουλιάζει∙ και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε από τα μαλάματα το πρόσωπό της∙ κι είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια, γιατί η ψυχή μας αύριο κάνει πανιά. ''(Ένας γέροντας στην ακροποταμιά)''
* Αν είναι ανθρώπινος ο πόνος, δεν είμαστε άνθρωποι μόνο για να πονούμε. ''(Ένας γέροντας στην ακροποταμιά)''
==Ημερολόγιο ("Μέρες")==
▲* Η ευαισθησία, για να είναι χρήσιμη, πρέπει να συντροφεύεται από ανάλογη δύναμη. ''(1925)''
* Μην αναβάλλεις: ουσιαστικός κανόνας της ζωής. Αλλιώς, κινδυνεύεις να σε πάρει ο ύπνος. Διώχνε κάθε σκέψη συγκαταβατική, συνένοχο, κλεφταποδόχα. Μην ξεχνάς πως δεν πρέπει μόνο την πνευματική συνήθεια ν’ αποχτήσεις, αλλά και τη σωματική. Σε καθετί υπάρχει και μια σωματική στάση. ''(1925)''
* Ο χριστιανισμός τους: [...] Προτιμούν την καθαρή ανηθικότητα από κάθε ηθική που δεν είναι η δική τους. ''(1926)''
* Τι σημασία έχει η ελευθερία του ανθρώπου, αν δεν την εξαγοράζουμε κάθε τόσο (όχι με χρήματα, βέβαια). Μην ξεχνάς να σιχαίνεσαι πάντα τους ψυχικούς σελέμηδες. ''(1932)''
▲* Πιο δύσκολο να συμπληρώσεις ένα [[ποίηση|στίχο]] παρά να σηκώσεις ένα βράχο. ''(1946)''
==Συνεντεύξεις και Ομιλίες==
* Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα - και τι θα γινόμασταν αν η πνοή μας λιγόστευε; ''(Ομιλία κατά την απονομή του Νόμπελ)''
* Σ' αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. ''(Ομιλία κατά την απονομή του Νόμπελ)''
* Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται. ''(Ομιλία κατά την απονομή του Νόμπελ)''
* Όταν στο δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα, κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: "Ο άνθρωπος". Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα. ''(Ομιλία κατά την απονομή του Νόμπελ)''
==Χωρίς Πηγή==
* Αυτός είναι ο θίασός μας, με αυτόν θα παίξουμε.
▲*Μεταφράζοντας, μαθαίνει κανείς τη δική του [[γλώσσα]].
▲* Σβήνοντας ένα κομμάτι από το [[παρελθόν]] είναι σαν να σβήνεις ένα κομμάτι από το [[μέλλον]].
[[Κατηγορία:Ποιητές|Σεφερης, Γιωργος]]
| |||