Ηρακλής Αποστολίδης

Ο Ηρακλής Αποστολίδης (18 Ιανουαρίου 1893 - 24 Απριλίου 1970) ήταν Έλληνας ανθολόγος της νεοελληνικής ποίησης και διηγηματογράφος, πατέρας του Ρένου Αποστολίδη.Ρένος Αποστολίδης

Η ζωή και το έργο του

Γεννήθηκε στον Πύργο της Βόρειας Θράκης το 1893 από εύπορη οικογένεια. Σύμφωνα με διηγήσεις του γιου του Ρένου Αποστολίδη, ο Ηρακλής Αποστολίδης είχε σημαντική αναρχική και συνδικαλιστική δραστηριότητα στην Κωνσταντινούπολη.[1] Το 1920 ήταν αρχισυντάκτης της εργατοσυνδικαλιστικής εφημερίδας Άμυνα όπου υποστηρίζει την Βενιζελική παράταξη. Από το 1926 δούλεψε ως διευθυντής σύνταξης στην Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια του Πυρσού η οποία ολοκληρώθηκε το 1934 και συμμετείχαν σημαίνουσες προσωπικότητες όπως ο Ιωάννης Συκουτρής. Υπήρξε δημοσιογράφος σε πολλές εφημερίδες (π.χ Πολιτεία, Σκρίπ, Σφαίρα, Εσπερινή κ.α). Το 1935 ενώ ήταν αρχισυντάκτης στην Ηχώ της Ελλάδας υποστήριξε την αποχή στις εκλογές του 1935 όπως έπραξαν τα Βενιζελικά κόμματα. Αποχώρησε από την αρχισυνταξία της εφημερίδας όταν δημοσιεύτηκε συνέντευξη του Γεωργίου Β΄. Αν και είχε προσωπική φιλία με τον δικτάτορα Μεταξά διαφώνησε με την δικτατορία και απείχε από τη δημοσιογραφία, αντιδρώντας στη λογοκρισία της δικτατορίας. Εκείνο το καιρό έκανε πνευματικές δουλειές (επιμέλεια εκδόσεων, συγγραφή εργασιών για τρίτους κ.ο.κ) καθώς και ήταν αρχισυντάκτης στην Επιθεώρηση Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Ενώσεως Δήμων και Κοινοτήτων. Στην Κατοχή έμεινε αμέτοχος καθώς και προσπάθησε να πείσει τον Χρήστο Χωμενίδη να μείνει εκτός ΕΑΜ. Το 1945 διορίστηκε υπάλληλος στην Εθνική Βιβλιοθήκη με τον βαθμό του Διευθυντή όπου και παρέμεινε έως το 1959. Μαζί με τον γιο του Ρένο εξέδιδαν το περιοδικό Νέα Ελληνικά όπου δημοσίευσαν δίχως άδεια διήγημα του Καραγάτση με αποτέλεσμα να τους κάνει μήνυση. Βραβεύθηκε το 1966 με το Χρυσό Εύσημο Δημοσιογραφίας για την προσφορά του. Πέθανε στην Αθήνα το 1970. Ήταν πολύ μορφωμένος δίχως να έχει πτυχίο σπουδών ενώ μιλούσε πολλές γλώσσες. Ήταν άθεος ενώ είχε επηρεαστεί φιλοσοφικά από τον Νίτσε και τον Ντοστογιέφσκι. Ιδεολογικά είχε επηρεαστεί από αναρχικούς φιλοσόφους ενώ υπάρχουν πολλές αναφορές ότι παρέμεινε αναρχικός σε όλη τη διάρκεια της ζωής του αλλά κάτι τέτοιο δε τεκμηριώνεται, ενώ αντίθετα φαίνεται ότι ήταν υποστηρικτής της συνταγματικής δημοκρατίας.

Δημοσιευμένο έργο

• (2004) Ενάριθμα, Τα Νέα Ελληνικά
• (2009) Εισαγωγή στην ποίηση του Ρίτσου, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης(συλλογικό)

Ενάριθμα

• 55. Αδυναμία, αρρώστεια η μεγαλοκαρδία!
• 283. Να δω και τι άλλο θα πετάξης στη θάλασσα , για να γλυτώσης , και τούτη τη φορά , από τη φουρτούνα!
• 285, Λέει πως δε σας χωνεύει για αυτά που φρονείτε μ΄όλο που τόσο σας εχτιμά!...
• 316. Εφ’ότου συνέζησαν με τον άνθρωπο , ο σκύλος έγινε κόλακας , η γάτα ψωροπερήφανη , ο γάιδαρος γινατσής , δουλικό το άλογο…
• 321. «-Με τι παιδεύεσαι;» ρωτούσαν οι παππούδες μας… Πώς ρωτούμε σήμερα εμείς τους νυσταλέους και κακόθυμους , σαν αγγαρεμένους, που καμώνονται πως δουλεύουν;…
• 323. Σου αποδίδουν τιμή που δεν σου ανήκει , και δεν την αρνείσαι ευθύς διαρρήδην;

Ναταν ατιμία , να πω! Αλλά τιμή;…

• 324 Το πάθος της αγάπης σε φτερώνει, η ίδια η αγάπη σου μαδά και τα λίγα τα φτερά!
• 375. Η πίκρα που σε πότισα φωτιά που να με κάψει!
• 440-Μη σβήνης την πρώτη εντύπωση! Το αναντίο: πάνω σ΄αυτή πάντα , σα σε καμβά ,κέντα στοχαστικός ό,τι συνόμοιό της , ό,τι ανόμοιό της!
• 456. Οι νάνοι στα ρετιρέ- για να θωρούν τους άλλους αφ’ υψηλού!
• 18. Γυμνός γυμνώνεις πειστικά!
• 563. Λησμονείς πως το μηδέν βγαίνει απ’ το μη ουδέν και το είναι απ’ το μη είναι;
• 733. Κάθε αγόρι , παραλίγο κορίτσι- κάθε κορίτσι , παραλίγο αγόρι- κ’ η γιαγιάκα μου παππούκα!
• 768. Θέλεις για γράψιμο ή για τύπωμα , θέλεις για παίξιμο ή για περίπαιγμα , μεγάλο κακό και το χαρτί και το χαρτόνι!
• 20.Με το που γύρευες το αγύρευτο κι ανεύρετο έγινες.
• 64. Κ’ οι τάφοι : τζάκια που κάπνιζαν κατά τον ουρανό τα κυπαρίσσια τους!
• 75. Δε φτάνει που ζητάς , θέλεις και να βρής;
• 118. Ατυχώς δίχως αίμα δεν οικονομείται αίμα , δεν εξυγιαίνεται το αίμα!
• 193. …Φτάνει που συνυπήρξες!.....
• 265. Ο ηθικός της ακμής ήταν και τιμωρός- ο ηθικός της παρακμής είναι πολύ αδύνατος κ’εξαντλημένος για να μπορή νάναι και τιμωρός. Εξανάγκης , άρα,μακρόθυμος και πολυέλαιος –σαν το Θεό του……..

Πηγές

• http://www.snhell.gr/references/quotes/writer.asp?id=40