Γλώσσα (λαογραφία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ελληνικές παροιμίες για τη γλώσσα, που αποτελούν προϊόντα μακραίωνης πείρας:
* "Γλώσσα που λαθεύει την αλήθεια λέγει"
* "Γλώττα λανθάνουσα τ΄ αληθή λέγει"
* "Η γλυκειά γλώσσα βγάζει και φίδι από τη τρύπα"
* "Η γλυκειά γλώσσα βυζαίνει δυο μανάδες"
* "Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει"
* "Η γλώσσα κάστρα καταλεί και κάστρα θεμελιώνει"
* "Ή το χέρι στη τσέπη ή το μέλι στη γλώσσα" (τρόποι επιυχίας σκοπού)
* "Κάλλιο να σε μαλάξει γλώσσα φιδιού παρά ανθρώπου στόμα"¨
* "Μικρός τόπος, μεγάλη γλώσσα"
* "Όπου λείπει η καρδιά μιλεί η γλώσσα" (Ζακύνθου)
* "Τα βόδια δένουν απ΄ τα κέρατα τον άνθρωπο απ΄τη γλώσσα"
* "Χρήματα δεν έχεις τη γλώσσα σου δένεις" (επί πενίας που χάνεται το θάρρος)
[[Κατηγορία: Θέματα]]
| |||