Ελληνικές παροιμίες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
+παροιμίες, διάφορες. |
|||
Γραμμή 25:
* Άλλαξε ο Μανωλιός, έβαλε τη σκούφια του αλλιώς.
* Άλλη η δουλειά του ναύτη, κι άλλη του καντηλανάφτη.
* Άλλη καμιά δε γέννησε, μόνο η Μαρία το Γιάννη.
* Άλλοι παπάδες ήρθανε, άλλα Βαγγέλια φέρανε.
* Άλλοι σπέρνουν και θερίζουν κι άλλοι τρών' και μαγαρίζουν.
Γραμμή 49 ⟶ 50 :
* Αν δεν λαλήσει ο τζίτζικας, δεν είναι καλοκαίρι.
* Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει.
* Αν δεν το δείχνει η γίδα, το δείχνει το κέρατό της.
* Αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας.
* Ανεμομαζώματα διαβολοσκορπίσματα.
Γραμμή 76 ⟶ 78 :
* Αυτά που θες ξενέρωτος, τα κάνεις μεθυσμένος.
* Αυτός είναι βίος και πολιτεία.
* Αυτός είναι απ' του διαόλου τη μάνα.
* Αφεντικά και δούλοι, το ίδιο ούλοι. (με αρνητική διάθεση)
* Αχάριστο ευλογείς, νεκρό δανείζεις.
Γραμμή 202 ⟶ 205 :
* Η ανάγκη κάνει το παλικάρι.
* Η βιάση ψήνει το ψωμί, μα δεν το καλοψήνει.
* Η γάτα για το ψάρι της, πούλησε τ' αμπέλι της.
* Η γκαμήλα αν θέλει γομαράγκαθα, ας μακρύνει το λαιμό της.
* Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει μα κόκκαλα τσακίζει.
Γραμμή 304 ⟶ 308 :
* Κίνησε ο Εβραίος για το παζάρι κι ήταν ημέρα Σάββατο.
* Κλαίγοντ' οι χήρες, κλαίγονται κι οι παντρεμένες.
* Κλωτσιούνται τ' άλογα και την πληρώνουν τα γαϊδούρια.
* Κόκκινα γένια, μάτια γαλανά, καρδιά του Ιούδα, ψυχή του σατανά.
* Κομίζει γλαύκα ες Αθήνας.
Γραμμή 328 ⟶ 333 :
* Λάχανα 'ς τη μάνα μου,λάχανα 'Λς τον άντρα μου, κάλλια ήταν 'ς μάνα μου.
* Λέγε λέγε το κοπέλι κάνει την γριά και θέλει.
* Λίγα είναι τα ψωμιά του.
* Λίθοι και πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμένοι.
* Λαός 'ξαγριεμένος, φουρτουνιασμένη θάλασσα.
Γραμμή 443 ⟶ 449 :
* Οι μούτσοι που γαμούσαμε γίναν καπεταναίοι. (σκωπτικό-χιουμοριστικό)
* Οι όψιμες θέλουν βροχές κι οι πρώιμες δροσούλες.
* Ο παπουτσής ξυπόλητος κι ο ράφτης μπαλωμένος.
* Οι πουτάνες κι οι τρελές έχουν τις τύχες τις καλές. (σκωπτικό-χιουμοριστικό)
* Οι πολλοί καπεταναίοι ρίχνουν έξω το καράβι.
Γραμμή 464 ⟶ 471 :
* Όποιος γελάει τη γη κι η γης τόνε γελάει.
* Όποιος γίνεται πρόβατο τον τρώει ο λύκος.
* Όποιος γυρίζει, μυρίζει κι όποιος κάθεται βρωμάει.
* Όποιος δε θέλει να ζυμώσει πέντε μέρες κοσκινίζει.
* Όποιος δε θέλει κούρταλα, στο χαλκιδειό δεν πάει.
* Όποιος δεν έχει μαυρομάτα, φιλάει την τσιμπλομάτα.
* Όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια.
* Όποιος δεν κάνει τρέλες στα νιάτα του, τις κάνει στα γεράματά του.
Γραμμή 604 ⟶ 613 :
* Σε ξένο κώλο εκατό ξυλιές.
* Σε πήρα για τριαντάφυλλο, κι εσύ βγήκες τσουκνίδα.
* Σ' όσους δε δίνει ο Θεός παιδί, δίνει ο διάολος ανίψια.
* Σηκωθήκαν τα ποδάρια να βαρέσουν το κεφάλι.
* Σηκωθήκανε τ'αγγούρια να γαμήσουν το μανάβη.
Γραμμή 669 ⟶ 679 :
* Της γυναίκας ο καημός, λούσα πούτσα και χορός.
* Της καλομάνας το παιδί, το πρώτο να 'ναι κορίτσι.
* Της καλομοίρας το παιδί, στους πέντε μήνες κάθεται, στους έξι καλοκάθεται, και στους εφτά και στους οκτώ, τον τοίχο-τοίχο πάει.
* Της κοντής ψωλής, οι τρίχες την φταίνε.
** Της κοντής ψωλής τα μαλλιά της φταίγανε.
Γραμμή 700 ⟶ 711 :
* Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι.
* Το Μάρτη ξύλα φύλαε μεν κάψεις τα απλούτζια
** Το Μάρτη ξύλα φύλαγε μην κάψεις τα παλούκια.
* Το μεγάλο το καράβι θέλει και βαθιά νερά.
* Το μήλο κάτω απ' την μηλιά θα πέσει.
Γραμμή 706 ⟶ 718 :
** Σαν δεις καράβι στο βουνό, μουνί θα το 'χει σύρει.
* Το ’να χέρι νίβει τ’άλλο και τα δυό το πρόσωπο.
* Τον ακάλεστο στο γάμο, από κάτω από τον πάγκο.
* Τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς.
* Τον γάιδαρο, όσο και να τον στολίσεις, άλογο δεν γίνεται.
| |||