Ελληνικές παροιμίες/Τ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

* Της καλομοίρας το παιδί, στους πέντε μήνες κάθεται, στους έξι καλοκάθεται, και στους εφτά και στους οκτώ, τον τοίχο-τοίχο πάει.

* Της κακιάς ψωλής, της φταίνε οι τρίχες.

** Της στραβής ψωλής, το μαλλί της φταίει.

* Της νύχτας τα καμώματα, τα βλέπει η μέρα και γελά.

* Το ξέρει ο Αχμέτ, ο Μεχμέτ, και ο κόσμος όλος.

* Το ξύλο βγηκε από τον παράδεισο.

** Το πολύ το κυρ' ελέησον, το βαριέται κι ο Θεός.

* Το σίδερο, όσο είναι ζεστό το χτυπούν.

* Του κουτσοδόντη παξιμάδι του τυχαίνει.

* Του παπά η κοιλιά είν' αμπάρι κι όπου πάει θε να πάρει.

* Τραβάτε με κι ας κλαίω.

* Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν.