Ελληνικές παροιμίες/Π: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 29:
* Πάθει μάθος.
** Μαθαίνουμε παθαίνοντας. (Πβ. Αισχ. Αγαμ.177)
* Παιδιά, σκατά και σύννεφα... δεν πιάνονται. (χιώτικηΧιώτικη)
* Παίναε τη θάλασσα, αλλά να περπατείς στην ξέρα.
* Παλιό γιατρό και γέρο καπετάνιο να γυρεύεις.
Γραμμή 76:
* Πολλοί συγγενείς, λίγοι λίγοι.
* Πότε έγινα φαντίνα; Όταν βρήκα τον καιρό;
** ''Σημ. '''Φαντίνα''' είναι η πρωτότοκη κόρη, η οποία είχε ιδιαίτερα προνόμια.''.
* Πότε με τα καρύδια του, πότε με τον χαλβά του, ήφερε την καλογριά εις τα θελήματά του.
* Ποτέ μη δώσεις στον φτωχό πόρτα και παραθύρι και πάπλωμα να σκεπαστεί, μη σηκωθεί και φύγει.
* Πρόβατο που βελάζει χάνει την χαψιά του.
* Πρώτα όβασον κι`'επεκεί κακάντσον. (ποντιακήΠοντιακή)
* Πυρ, γυνή και θάλασσα.
* Πούλαγε ακριβά και ζύγιαζε σωστά.
* Που δεν ακούει τσου φίλους του, ευκαριστάει τσ' οχτρούς του. (Κεφαλονίτικη παροιμία)
* Που έχει αδερφό καλόγερο, έχει ζευγάρια βόδια.
* Που σου νεύκω που πάεις.
* Που στύλλον, στύλλον άνεσιν.
** (από την ΚύπροΚύπριακή, σημαίνει <<''«Καλά ως εδώ, βλέπουμε για αργότερα>>)»''.
* Πούτσες μπλε κι αρχίδια καπαμά. (υβριστική)
* Πρώτη βοήθεια του θεού, δεύτερη του γειτόνου.