Ελληνικές παροιμίες/Τ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 109:
* Τον σκύλο κάνε σύντεχνο και το ραβδί σου βάστα.
* Τον Τούρκο φίλευε και τη γυναίκα σου φύλαγε.
* Τον τσίμπησε η μύγα
* Το δικό μου το καρφί το βλέπεις, το δικό σου το παλούκι δεν το βλέπεις;
* Το καινούργιο σπίτι, τον πρώτο χρόνο τ' οχτρού σου, τον δεύτερο του δικού σου και τον τρίτο του λόγου σου. (Κεφαλονίτικη
* Το καλό αρνί δυο μάνες βυζαίνει. (Βυζαντινή παροιμία)
* Το μουρλό και τον φτωχό ξένες έννοιες τον τρώνε.
Γραμμή 138:
* Του κουτσοδόντη παξιμάδι του τυχαίνει.
* Του παπά η κοιλιά είν' αμπάρι κι όπου πάει θε να πάρει.
* Του φτωχού η κοιλία όταν γομούτε η ψωλίατ' σκούτε. (
* Τραβάτε με κι ας κλαίω.
* Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν.
Γραμμή 145:
* Τρελός ράφτης, μακριά κλωστή.
* Τρεχάτε ποδαράκια μου, να μη σας χέσει ο κώλος.
* Τροχός τ' ανθρώπινα.
* Τρώγοντας έρχεται η όρεξη.
* Τσάμπα ξύδι, γλυκό σα μέλι.
| |||