Σπάρτη αρχαία
πόλη-κράτος της αρχαίας Ελλάδας
- ἐξέστω Κλαζομενίοις ἀσχημονεῖν
- είναι συνηθισμένο να ασχημονούν οι Κλαζομένιοι — Κλαύδιος Αιλιανός, Ποικίλη Ιστορία, Β 15
- Ή ταν ή επί τας (Ή με αυτή -την ασπίδα- νικητής ή πάνω σ' αυτή -την ασπίδα- νεκρός) [Η τελευταία ευχή της Σπαρτιάτισσας μάνας στον γιό της που έφευγε για τον πόλεμο]
- Λαός που βαδίζει προς το θάνατο τραγουδώντας, βαδίζει προς τη ζωή Πολύβιος Δημητρακόπουλος
- Μολών λαβέ (Έλα να τα πάρεις) [Ο βασιλιάς της Σπάρτης Λεωνίδας, προς τον βασιλιά της Περσίας Ξέρξη] Σπαρτιατικό γνωμικό
- Στην αρχαία Σπάρτη, κατά τις ώρες τις διασκέδασης, οι γέροντες τραγουδούσαν: "Άμμες ποτ' ήμες άλκιμοι νεανίαι" (Εμείς υπήρξαμε κάποτε ρωμαλέοι και ισχυροί νέοι). Οι δε νέοι και ώριμοι άνδρες τραγουδούσαν: "Άμμες δε γ' ειμές, αι δε λης πείραν λάβε" (Εμείς, όμως, είμαστε τώρα, και εάν θέλεις έλα να δοκιμάσεις). Τέλος τα παιδιά και οι έφηβοι τραγουδούσαν: "Άμμες δε γ' εσόμεθα, πολλώ κάρρονες" (Εμείς, όμως, θα γίνουμε πολύ καλύτεροι) Σπαρτιατικό γνωμικό / Πλούταρχος
- Ω ξειν, αγγέλλει Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι (Ω, ξένε διαβάτη που περνάς, πες στους Λακεδαιμόνιους ότι ταφήκαμε εδώ, υπακούοντας στα προστάγματά τους) [Επίγραμμα πάνω στον τάφο των 300 του Λεωνίδα, στις Θερμοπύλες] Σιμωνίδης