Τζέιμς Τζόυς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

* Κάθε βράδυ, καθώς αναθώριζα και κοίταζα το παράθυρο, ψιθύριζα από μέσα μου τη λέξη «παράλυση». Πάντα αντηχούσε παράξενα στ' αυτιά μου, όπως η λέξη «γνώμων» στον Ευκλείδη, κι η λέξη «σιμωνία» στην κατήχηση. Και τώρα αντηχούσε σαν τ' όνομα κάποιας κακόβουλης κι αμαρτωλής οντότητας. Με γέμιζε φόβο, κι ωστόσο λαχταρούσα να 'μουνα πιο κοντά της και να κοίταζα το θανατερό της έργο.

** ''Every night as I gazed up at the window I said to myself softly the word paralysis. It had always sounded strangely in my ears, like the word gnomon in the Euclid and the word simony in the Catechism. But now it sounded to me like the name of some maleficent and sinful being. It filled me with fear, and yet I longed to be nearer to it and to look upon its deadly work.''

 

* Δεν ήταν βέβαιος ποια ιδέα ήθελε να εκφράσει, αλλά πίστευε πως μια ποιητική στιγμή τον είχε αγγίξει, πως είχε ζωντανέψει μέσα του σαν ένα βρέφος [[ελπίδα]]ς. Προχώρησε θαρραλέα.