Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα

Ελληνική αισθηματική ταινία του 1965

Η ταινία Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα είναι μια από τις πιο επιτυχημένες ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, με πλήθος αναφορών στη ζωή και στα προβλήματα της μικροαστικής τάξης στις αρχές της δεκαετίας του εξήντα.

Αντωνάκης: Παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω!

Αντωνάκης: Λόγω της ημέρας...

Χτίστης: Μπούρδα Καραβάγγο το φελέκι σου... Ειδοποία ρε ότι αρχινάμε γκρέμισμα, ειδοποία...
Χτίστης: Βάστα το φελέκι Καραβάγκοοο! Άνθρωποι από κάτω...

Ιάσων: Τι είναι ο άνθρωπος; Τι είναι ο άνθρωπος; Ένα τίποτα!

Χαράλαμπος: Άσε, θα του το πω εγώ. Εγώ είμαι στρατιωτικός και τα λέω τσεκουράτα.
Μικές: Με τρόπο.
Χαράλαμπος: Ξέρω. Δε μου λες, Αντώνη... έχεις καιρό να δεις τον Μιχαλάκη;
Αντωνάκης: Από προχθές.
Χαράλαμπος: Ε, άμα τον ξαναδείς, να μου γράψεις. Ο Μιχαλάκης τα τίναξε.

Χήρα: Αμ, δεν το 'φαγες το αρνί, Μιχαλάκη μου, σ' έφαγε...

Θεμιστοκλής: Πού πάνε τώρα;
Παγώνα: Γαμήλιο ταξίδι: το γύρο της Ακροπόλεως!

Αντωνάκης: Αν δεν ονειρεύομαι και είμαι ξύπνιος, πρέπει ή να σκοτώσω άνθρωπο ή να πάρω το
καπελάκι μου και να φύγω.
Ταξιτζής: Αργά, κύριε. Τώρα, μπήκε η κουλούρα.
Αντωνάκης: Η κουλούρα;
Ταξιτζής: Έτσι είναι: τώρα, σταματάνε οι γλύκες κι αρχίζει η παντόφλα.

Αντωνάκης: Αυτό που σου λέω
Ελένη: Αυτό που σου λέω εγώ.
Αντωνάκης: Σύνελθε Ελένη.
Ελένη: Σύνελθε εσύ, Αντωνάκη.
Αντωνάκης: Πρόσεχε, Ελενίτσα, γιατί εγώ είμαι παλάβρας. Δε λογαριάζω τίποτα. Παίρνω αυτή τη
στιγμή το καπελάκι μου και φεύγω.
Ελένη: Άκουσε να δεις Αντωνάκη μου… δέκα χρόνια μ’ έπρηξες «παίρνω το καπελάκι μου» και
«παίρνω το καπελάκι μου». Ε, λοιπόν πάρε το καπελάκι σου και ώρα καλή στην πρύμνη σου και αγέρα στα πανιά σου.
Αντωνάκης: Αααααα, με καπέλωσε. Φεύγωωωω... Φεύγωωωω...

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

επεξεργασία
 
Wikipedia logo
Στη Βικιπαίδεια υπάρχει λήμμα σχετικό με:

De gyni na fovitai ton andra, I