Μένανδρος

Ο Μένανδρος (Αθήνα, 342-292 π.Χ.) ήταν γνωστός αρχαίος Έλληνας συγγραφέας, εκπρόσωπος της Νέας Κωμωδίας.

Μένανδρος

Αποφθέγματα

• Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται.
  • Γνῶμαι Μονόστιχοι

• Ἔστι Δίκης ὀφθαλμός, ὅς τὰ πάνθ' ὁρᾷ.
  • Γνῶμαι Μονόστιχοι,

• Ή λέγε τι σιγής κρείττον, ή σιγήν έχε.
  • Ή να λες κάτι καλύτερο από την σιωπή ή να σωπαίνεις.
  • Γνῶμαι Μονόστιχοι

• Λίαν φιλῶν σεαυτὸν οὐχ ἕξεις φίλον.
  • Εάν αγαπάς υπερβολικά τον εαυτό σου, δε θα έχεις φίλους.
  • Γνῶμαι Μονόστιχοι

• Μια κόρη της παντρειάς και αν ακόμη δεν μιλάει καθόλου, πλείστα όσα πράγματα με τη σιωπή της λέει (για τον εαυτό της).

• ὃν οἱ θεοὶ φιλοῦσιν ἀποθνῄσκει νέος
  • Όποιον οι θεοί αγαπούν πεθαίνει νέος
  • Δὶς Ἐξαπατῶν, απόσπασμα 4

• Ο φθονερός αυτώ πολέμιος συνίσταται. Αυθαιρέτοις γαρ συνέχεται λύπαις αεί.
  • Ο φθονερός γίνεται εχθρός του εαυτού του. Γιατί κατέχεται συνέχεια από λύπες που μόνος του προκαλεί.

• Τούτ' εστί το ζην, μη σεαυτώ ζην μόνω.
  • Ζωή είναι να μη ζεις μόνο για τον εαυτό σου

• τῶν δ’ ἀναγκαίων λέγειν πλείον’ οὐκ ἀνδρὸς νομίζω·
  • Δύσκολος, 740

• Ὡς χαρίεν ἄνθρωπος, ὅταν ἄνθρωπος ᾖ.
  • Πόσο χαριτωμένος είναι ο άνθρωπος, αν είναι άνθρωπος.

• Το ανέρωτο κρασί σε κάνει να μην μπορείς να σκεφθείς λογικά