Ο Ηλίας του 16ου
Ελληνική κωμική ταινία του 1959
Ηλίας: Δε με ξέρεις, δε σε ξέρω, υποφέρεις κι υποφέρω.
Τασία: Κύριε Ορέστη, πέστε κι εσείς κάτι.
Ορέστης: Εμ... δηλαδή... εγώ...
Ηλίας: Ορίστε, ο κύριος Ορέστης: ζορίστηκε, ζορίστηκε, είπε κάτι.
Λουκία: Κύριε πόλισμαν, τρέξτε!
Ηλίας: Πού να τρέξω; Λουκία: Τρέξτε μαζί μου! Ηλίας: Τι, να παραβγούμε στο τρέξιμο;
Ηλίας: Άντε, ρε κατακαημένε Θωμά...
Τασία: Να με ψάξετε! Να με ψάξετε παντού! Ηλίας: Παντού; Τασία: Παντού! Ηλίας: Επειδή εσύ, παιδάκι μου, το πας φιρί-φιρί για κάνα ψαχουλεματάκι, δε βγαίνουμε έξω
κάνα ραντεβουδάκι, να σε ψαχουλέψω όσο τραβάει η ψυχή σου;
Ηλίας: Πεινάγανε και τα παιδάκια σου; Θωμάς: Πεινάγανε και τα παιδάκια μου... Ηλίας: Πεινάγανε και τα παιδάκια του, του καψερού. Βρε... Θωμάς: Ναι! Ηλίας: Τι ναι, βρε, τι ναι; Είναι κι η μανούλα σου άρρωστη; Θωμάς: Έχω και τη μανούλα μου άρρωστη...
Ηλίας: Δόξα σοι ο Θεός. Γιατί, παιδιά, Θεός υπάρχει. Μην ακούτε εκείνους που λένε ότι δεν υπάρχει.
Υπάρχει και παραϋπάρχει, πανταχού παρών και τα πάντα πληρών. Τώρα, βέβαια, τα πάντα πληρών που λένε
δεν είναι, γιατί αν πλήρωνε τα πάντα θα πλήρωνε και το ξενοδοχείο μου.
Ηλίας: Η Φώτω στο νοσοκομείο; Τι έχει ρε; Βαγγέλης: Εγχείρηση της κάνανε. Ηλίας: Εγχείρηση; Τι εγχείρηση; Βαγγέλης: Να, εδώ. Ξέρω 'γω πώς τα λένε οι γιατροί; Κάτι της βγάλανε. Ηλίας: Ε, εγχείρηση είναι, κάτι θα σου βγάλουνε. Δεν έχει ακουστεί εγχείρηση και να σου βάλουνε.
Μην είμαστε και πλεονέκτες!
Ορέστης: Βλέπεις δύο εφτάρια μπροστά σου. Πού πας με τον άσο και το ρήγα; Αλέκα: Πάω να πιάσω ή τον άσο ή το ρήγα. Ορέστης: Ναι, εντωμεταξύ να μη σου πω τι έπιασες.
Βαγγέλης: Κάτσε να φύγει κι αυτός ο τράγος και θα σε κεράσω και κάνα ουζάκι, να σου ανοίξω την όρεξη. Ηλίας: Να μου ανοίξεις την όρεξη; Βαγγέλης: Ναι. Ηλίας: Α, ρε κατακαημένε Βαγγέλη. Αμ, το δύσκολο δεν είναι να μου την ανοίξεις, το δύσκολο είναι
να μου την κλείσεις. Μπορείς να κάνεις κάτι να μου την κλείσεις; Θα σου πω και μπράβο.
Θωμάς: Δε θα μπούμε κι οι δυο μέσα. Ο ένας θα μπει κι ο άλλος θα φυλάει απόξω. Ηλίας: Μπράβο, Θωμά. Ένας απ' τους δυο μας θα μπει μέσα κι εγώ θα φυλάω απέξω.
Αλέκα: Μας κλέψανε, κύριε πόλισμαν, μας κλέψανε. Ηλίας: Σας κλέψανε, τι σας κλέψανε; Ορέστης: Κλέψανε την μπιζουτιέρα της γυναίκας μου, κύριε πόλισμαν. Αλέκα: Μάλιστα, κύριε πόλισμαν, μου κλέψανε την μπιζουτιέρα. Ηλίας: Αυτούνη που βάζουμε μέσα τα φρούτα και το Πάσχα βάζουμε τα κόκκινα τ' αυγά; Αλέκα: Καλέ, όχι, αυτό είναι φρουτιέρα.
Λουκία: Είναι ανάγκη, απόλυτος ανάγκη αυτό το δαχτυλίδι να το δείξω απόψε στον άνδρα μου. Θα μου το
ζητήσει, δηλαδή, τι να του δείξω; Ηλίας: Πού 'σαι; Απόψε, δείχ' του τίποτε άλλο.