Αλτρουισμός
(Ανακατεύθυνση από Αλτρουισμός - Αυταπάρνηση - Αυτοθυσία)
Αγία Γραφή
επεξεργασία- Οστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι [κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον]
- Εν τούτω εγνώκαμεν την αγάπην, ότι Εκείνοι υπέρ ημών την ψυχήν αυτού έθηκε. Και ημείς οφείλομεν υπέρ των αδελφών τας ψυχάς τιθέναι [επ. Α’ Ιωάνν.γ’16]
- Μείζονα ταύτης αγάπην ουδείς έχει, ίνα τις την ψυχήν αυτού θη υπέρ των φίλων αυτού [Ιωάνν.ιε’13]
- Ο φιλών την ψυχήν αυτού απολέσει αυτήν και ο μισών αυτήν εν τω κόσμω τούτω, εις αιώνιον ζωήν φυλάξει αυτήν [Ιωάνν. ιβ’25]
Αρχαίοι Έλληνες και Λατίνοι
επεξεργασία- Κάποτε το εγώ γίνεται εμείς Γαληνός
- Ανθρώπων ευγενέστατοι οι καταφρονούντες πλούτου, δόξης, ηδονής, ζωής Διογένης (Παρά Στοβαίω)
- Όταν δει συγκινδυνεύσαι φίλω ή πατρίδι, μη μαντεύεσθαι ει συγκινδυνευτέον (Όταν πρέπει να κινδυνέψεις μαζί μ’ έναν φίλο σου ή για την πατρίδα, δεν είναι ανάγκη να ρωτάς και το μαντείο αν πρέπει να συγκινδυνέψεις) Επίκτητος (Εγχειρίδιο λβ’3)
- Για μια θυσία που κάνεις, επιβάλλεται σιγή Ευριπίδης
- Τούτ’ εστί το ζήν, μη σεαυτώ ζην μόνω (Ζωή είναι να μη ζεις μόνο για τον εαυτό σου) Μένανδρος (Γν.μον.585)
- Τούτο μονάχα είναι η ζωή, το να μη ζει κανείς μονάχα για τον εαυτό του Μένανδρος
- Οι ορθώς φιλοσοφούντες αποθνήσκειν μελετώσι. Και τεθνάναι ήκιστα αυτοίς ανθρώπων φοβερόν Πλάτωνας (Φαίδων)
- Ου γαρ (οίμαι) τοιούτον εστι το των θεών, ώστε υπό δώρων παράγεσθαι, οίον κακόν τοκιστήν… Και γαρ αν δεινόν είη, ει προς τα δώρα και τας θυσίας αποβλέπουσιν ημών οι θεοί, αλλά μη προς την ψυχήν, αν τις όσιος και δίκαιος ών τυγχάνη (Οι θεοί δεν είναι τέτοιοι , ώστε να παραπλανούνται από δώρα σαν κακός τοκιστής. Διότι θα ήταν φοβερό ν’ αποβλέπουν στα δώρα και στις θυσίες μας κι όχι στην ψυχή, αν τυχαίνει κανένας να είναι δίκαιος και να περνά τη ζωή του σύμφωνα με τους νόμους της φύσης) Πλάτωνας (Αλκιβιάδης 149 Ε)
- Η αυταπάρνησις είναι άριστος πλούτος Σενέκας
- Ο εγωιστής συγκεντρώνει τον κόσμο στον εαυτό του, ενώ ο αλτρουιστής δίνει τον εαυτό του σε όλο τον κόσμο Στοβαίος
Πατέρες της Εκκλησίας
επεξεργασία- Ού ένεκεν ζην εθέλεις, και αποθανείν μη κατόκνει Μέγας Βασίλειος
Διάφοροι
επεξεργασία- Πρέπει να αρνηθείς τον εαυτό σου για να αποκτήσεις την ελευθερία της καρδιάς Θωμάς Κέμπις (Η μίμησις του Χριστού)
- Η αξία ενός αισθήματος βρίσκεται στο βαθμό της θυσίας, την οποία είναι διατεθειμένος να κάνει ένας άνθρωπος Γκάλσγουωρθ
- Μόνο ο άνθρωπος που σφράγισε με τη θυσία του τη συμφωνία της υπάρξεώς του και της αποστολής του, έχει το δικαίωμα να διατυπώσει γνώμη για τη ζωή Ντάνιελ – Ροπς
- Η αυταπάρνηση [ή: η αγάπη] μεταμορφώνει και αυτή τη θυσία σε χαρά Ουγκώ
- Η στοργή μετατρέπει τη θυσία σε χαρά Ιωάννης – Ερρίκος Λακορντέρ
- Αυταπάρνηση δεν είναι η απόρριψη ολόκληρου του εαυτού σου, απλώς η απόρριψη της ζωώδους υπόστασής σου. - Λέων Τολστόι
- Η μεγαλύτερη ευτυχία που μπορεί να γνωρίσει ο άνθρωπος είναι η κατάσταση της απόλυτης ελευθερίας και χαράς που μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της αυτοθυσίας και της αγάπης. - Λέων Τολστόι
- Αρνήσου την προσωπικότητά σου, και θα καταλάβεις το μεγαλύτερο αγαθό της ζωής: την αγάπη. - Λέων Τολστόι
- Η πραγματική ζωή ξεκινά με την αυτοθυσία Τόμας Καρλάιλ
- Υπάρχει μόνο ένας νόμος στην προσωπική και κοινωνική σου ζωή: αν θέλεις να βελτιώσεις την ψυχή σου θα πρέπει να είσαι έτοιμος να θυσιαστείς. - Λέων Τολστόι
- Το μεγαλύτερο δώρο είναι ένα κομμάτι από τον εαυτό μας! Έμερσον
- Αλτρουιστής είναι εκείνος που δίνει τον εαυτό του για τους άλλους [Κομφούκιος]
Παροιμίες για τον Αλτρουισμό, την Αυταπάρνηση, την Αυτοθυσία
επεξεργασίαΕλληνικές παροιμίες
επεξεργασία- Αντάμα πάμε, Δέσποτα, και πάμε όπου ορίζεις
- Άσπαστα τ’ αυγά δεν πάνε στο τηγάνι
- Γάμος χωρίς σφαχτά δεν γίνεται
- Όταν διψάει η αυλή σου, μη χύνεις έξω το νερό
- Πέντε αν δεν χάσεις, δέκα θα κερδίσεις
- Του έδωσα το αίμα της καρδιάς μου
Παροιμίες άλλων λαών
επεξεργασία- Αν θέλεις να γευτείς καλά τη γλύκα του χουρμά, να τον δώσεις σ’ έναν φτωχό [Αραβική παροιμία]
- Ο Κύριος ημών έπλυνε πρώτα τα δικά του κι ύστερα των Αποστόλων τα πόδια [Γερμανική Παροιμία]
- Όποιος κλαίει για τα βάσανα όλου του κόσμου, θα χάσει στο τέλος τα μάτια του [Τουρκική Παροιμία]