Αριστοτέλης

Ο Αριστοτέλης ( 384 π.Χ. - 322 π.Χ. ) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Μαζί με το δάσκαλό του Πλάτωνα αποτελεί τη φωτεινή δυάδα της φιλοσοφικής σκέψης του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Υπήρξε σοφός μεγαλοφυής, εγκυκλοπαιδικός, φυσιοδίφης, δημιουργός της λογικής και ο σημαντικότερος από τους διαλεκτικούς της αρχαιότητας.

Ο φίλοσοφος Αριστοτέλης

Αποφθέγματα

• Ἔστιν οὖν τραγῳδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας.
  • Περί Ποιητικής

• οὐθὲν γάρ, ὡς φαμέν, μάτην ἡ φύσις ποιεῖ
  • Η φύση δεν κάνει τίποτα άχρηστο.
  • Πολιτικά Α, 1253.a8

• ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός.
  • Εκείνος δε που δε μπορεί να ζει μέσα στην κοινωνία με τους άλλους ή αυτός που δεν έχει ανάγκη από τίποτε, αυτός δεν έχει καμιά θέση στην πόλη, γιατί είναι ή θηρίο ή θεός.
  • Πολιτικά Α, 1253.a25, μετάφρ. Β. Μοσκόβης, Αριστοτέλους Πολιτικά. Ι–ΙΙ (1989)

• Πάντες ἄνθρωποι τοῦ εἰδέναι ὀρέγονται φύσει.
  • Όλοι οι άνθρωποι από τη φύση τους επιθυμούν την γνώση.
  • Μεταφυσικά - Βιβλίο Α

• Φύσει μέν ἐστιν ἄνθρωπος ζῷον πολιτικόν.
  • Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του πολιτικό ον.
  • Πολιτικά Γ, 1278.b9

Ηθικά Νικομάχεια

• Τὰς δ᾽ ἀρετὰς λαμβάνομεν ἐνεργήσαντες πρότερον, ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τεχνῶν· ἃ γὰρ δεῖ μαθόντας ποιεῖν, ταῦτα ποιοῦντες μανθάνομεν
  • Τις αρετές τις αποκτούμε αφού πρώτα τις εφαρμόσουμε στην πράξη, όπως ακριβώς γίνεται και στις άλλες τέχνες· τα πράγματα δηλαδή που πρέπει πρώτα να τα μάθουμε προτού αρχίσουμε να τα κάνουμε, τα μαθαίνουμε κάνοντάς τα
  • Ηθικά Νικομάχεια, 1103a 32,33, μετάφρ. Δ. Λυπουρλής, Αριστοτέλης. Ηθικά Νικομάχεια. Βιβλίο Β', εκδ. Ζήτρος (2002)

• Δίκαιος δὲ καὶ σώφρων ἐστὶν οὐχ ὁ ταῦτα πράττων, ἀλλὰ καὶ [ὁ] οὕτω πράττων ὡς οἱ δίκαιοι καὶ σώφρονες πράττουσιν. εὖ οὖν λέγεται ὅτι ἐκ τοῦ τὰ δίκαια πράττειν ὁ δίκαιος γίνεται καὶ ἐκ τοῦ τὰ σώφρονα ὁ σώφρων·
  • Δίκαιος όμως και σώφρων άνθρωπος δεν είναι αυτός που κάνει τις πράξεις αυτές, αλλά αυτός που τις κάνει και με τον τρόπο που τις κάνουν οι δίκαιοι και οι σώφρονες άνθρωποι. Σωστά λοιπόν λέμε ότι ο άνθρωπος γίνεται δίκαιος από τις επανειλημμένες πράξεις δικαιοσύνης, ή ότι ο άνθρωπος γίνεται σώφρων από τις επανειλημμένες πράξεις σωφροσύνης·
  • Ηθικά Νικομάχεια, 1105b 8,9, μετάφρ. Δ. Λυπουρλής, Αριστοτέλης. Ηθικά Νικομάχεια. Βιβλίο Β', εκδ. Ζήτρος (2002)

• ὁ φρόνιμος τὸ ἄλυπον διώκει, οὐ τὸ ἡδύ.
  • Ο φρόνιμος επιδιώκει αυτό που δεν προκαλεί θλίψη και πόνο, όχι το ευχάριστο.
  • Ηθικά Νικομάχεια, 1152b 15

• ἄνευ γὰρ φίλων οὐδεὶς ἕλοιτ' ἂν ζῆν, ἔχων τὰ λοιπὰ ἀγαθὰ πάντα·
  • Κανένας δεν θα ήθελε να ζει χωρίς φίλους κι αν ακόμη είχε στη διάθεσή του όλα τ' άλλα αγαθά.
  • Ηθικά Νικομάχεια, 1155a 5, μετάφρ. Β. Μοσκόβης, Αριστοτέλους Ηθικά Νικομάχεια Ι–ΙΙ (1993)

• καὶ φίλων μὲν ὄντων οὐδὲν δεῖ δικαιοσύνης, δίκαιοι δ' ὄντες προσδέονται φιλίας, καὶ τῶν δικαίων τὸ μάλιστα φιλικὸν εἶναι δοκεῖ.
  • Όταν οι άνθρωποι συνδέονται ανάμεσά τους με φιλικούς δεσμούς, δεν υπάρχει ανάγκη δικαιοσύνης, αλλά και δίκαιοι να είναι, και πάλι έχουν ανάγκη της φιλίας, και φαίνεται πως η υπέρτατη δικαιοσύνη, βρίσκεται ανάμεσα στους φίλους.
  • Ηθικά Νικομάχεια, 1155a 26, μετάφρ. Β. Μοσκόβης, Αριστοτέλους Ηθικά Νικομάχεια Ι–ΙΙ (1993)

Χωρίς πηγές

• Άνθρωπος που δεν έχει φίλους ή ειναι θεός ή αγρίμι.

• Ἀεὶ Λιβύη φέρει τι κακόν / καινόν (λατ. Ex Africa semper aliquid novi)

• Διαφορετικοί άνθρωποι κυνηγούν την ευτυχία με διαφορετικούς τρόπους και διαφορετικά μέσα, και έτσι φτιάχνουν για τον εαυτό τους νέους τρόπους ζωής και είδη διακυβέρνησης.

• Είναι απρεπές για τους νέους να εκφέρουν γνωμικά.

• Η ελάχιστη αρχική απόκλιση από την αλήθεια πολλαπλασιάζεται στην συνέχεια χιλιάδες φορές.

• Η ευτυχία μας εξαρτάται από εμάς.

• Η περισσότερο χαμένη από όλες τις μέρες του ανθρώπου, είναι εκείνη κατά την οποία δεν γέλασε.

• Μην κρατάς την οργή σου αθάνατη, αφού είσαι θνητός.

• Ο μορφωμένος διαφέρει από τον αμόρφωτο όσο ο ζωντανός από τον νεκρό.

• Ο πόλεμος, είναι το σχολείο της αρετής.

• Ο σκοπός της τέχνης δεν είναι να αναπαραστήσει την εξωτερική εμφάνιση των πραγμάτων, αλλά την εσωτερική τους σημασία.

• Όλες οι ανθρώπινες πράξεις έχουν ως αίτιο ένα από τα εξής επτά: τύχη, φύση, παρόρμηση, συνήθεια, λογική, πάθος, πόθο.

• Όσοι μελέτησαν την τέχνη της διοίκησης, έχουν πεισθεί ότι η τύχη των κρατών εξαρτάται κυρίως από την εκπαίδευση των νέων.

• Όταν τα πράγματα δεν γίνονται όπως θέλουμε, τότε πρέπει να τα θέλουμε όπως γίνονται.

• Τα αστεία είναι αρεστά και στους θεούς.

• Τι είναι αυτό που γρήγορα γερνάει; Η ευγνωμοσύνη.

• Φαίνεται ότι κανείς δεν προτιμάει να ευεργετήσει άλλους, όταν η ευεργεσία του θα παραμείνει μετά άγνωστη.

• Τρία πράγματα χρειάζεται η εκπαίδευση : τη φύση, τη μάθηση και την άσκηση.

• Της παιδείας οι ρίζες είναι πικρές, μα οι καρποί γλυκοί.(Ισοκράτης, Αποσπάσματα αρ. 19)

• Η τάξη που διακρίνεται για την αρετή της, δεν επιχειρεί παρά σπάνια επανάσταση. Αυτό γιατί βρίσκεται πάντα σε μειοψηφία.

• Χρέος έχουμε να θεωρήσουμε το Θεό πνεύμα πανίσχυρο, αθάνατο και τέλειο. Γιατί αν και αόρατος για τα μάτια των ανθρώπων, φανερώνεται με τα έργα του.

• Ο άνθρωπος που είναι εγωιστής , υπερηφανεύεται ότι έμαθε πολλά , ο σοφός όμως λυπάται που δεν έμαθε περισσότερα.

• Το κάλλος είναι η καλύτερη συστατική επιστολή.

• Έξις δευτέρα φύσις εστί.

• Μάλλον φιλούσιν οι ποιήσαντες ευ τους παθόντας ή οι παθόντες ευ τους ποιήσαντας.
• Περισσότερο αγαπούν οι ευεργέτες αυτούς που ευεργέτησαν, παρά αυτοί που ευεργετήθηκαν τους ευεργέτες τους