Ελληνικές παροιμίες/Ν
- Ν' άκουγε ο Θεός τον κόρακα, όλοι οι γάιδαροι θα ψοφούσαν. (Αρκαδία)
- Ν' απλώνεις τα πόδια σου όσο φτάνει το στρώμα σου.
- Να 'καναν οι μύγες μέλι, τρεις οκάδες στον παρά.
- Να ζήσει όποιος μ' έβρισε, να σκάσει όποιος μου το 'πε.
- Να καβούρους, δώσ' μου αλεύρι.
- Να λιλί, δώσ' μου τσιτσί.
- Να λείπει το βύσσινο!
- Να μένει το βύσσινο!
- Νάμουν το Μάη γάϊδαρος, τον Αύγουστο κριάρι, όλους τους μήνες κόκκορας και γάτος το Γενάρη
- Να ξαναγενόμουν νύφη, θα 'ξερα να προσκυνήσω.
- Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω μέλι.
- Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι.
- Να σηκωθεί ο άνθρωπος να κάτσει ο γάιδαρος.
- Να σωπάσει ο άνθρωπος να μιλήσει το γαϊδούρι.
- Να 'ταν τα Φώτα βροχερά και η Λαμπρή βροχάτη.
- Νά 'ταν η ζήλεια ψώρα θα ξυνόταν όλη η χώρα!
- Νά 'ταν η ζήλεια ψώρα, θα γέμιζ' όλ' η χώρα.
- Να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει.
- Να 'χα πουτάνας ριζικό και ακαμάτρας μοίρα. (Αρκαδία)
- Να 'χαμε τραχανά και λάδι, να μας έδινε η γειτόνισα τον τέτζερη.
- Να 'χαν οι κουρούνες γνώση, να μας δάνειζαν καμπόση.
- Νηστεύει ο δούλος του Θεού, γιατί ψωμί δεν έχει.
- Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει.
- Νιός ήμουν και γέρασα.
- Ήμουνα νιός και γέρασα.
- Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν.
- Να ξεπλύνεις τις αμαρτίες σου, όχι μόνον το πρόσωπό σου. Είναι η περίφημη καρκινική επιγραφή (δηλ. φράση που διαβάζεται από την αρχή και από το τέλος το ίδιο) που είχε χαραχθεί στο ναό της Αγ.Σοφίας.
- Νοέμβρη νόγα κι έσπερνε, ξερά - χλωρά πελέκα.
- Νους ορά και νους ακούει.
- Nους υγιής εν σώματι υγιεί.
- Ένα υγιές πνεύμα προϋποθέτει ένα υγιές σώμα.